Keenlemyekün

Düştüm deli bir kuyuya
Kuyunun da aklı vardı
Ben sebepsiz canı yanan
Kuyu sebepsiz can yakandı
Sonra baktım
Keenlemyekün bir aşkın
Faziletli yoksunluğundayım

Keenlemyekün bir aşk bu
Hiç olmamış gibi rüzgâr değer yokluğuna
Üşür varlığımın her bir zerresi
Ben kuyuyu sevdim
Kuyu zaten yoktu, bir deli düşsel kuyuya düştüm
Aşk heykeli sardı ruhumu
İçinde sevdiğimi gördüm
Hiç yoktu, varlığı yoktu, yokluğu yoktu
Keenlemyekün bir aşkın sıfatsız yalnızlığındayım
Koynuma sevmeler cennetini aldım
Cehennemde yanmalar yokluğunun olsun
Ben varmadım ki sana
Karakaşlı kara gözlü dilberlerin sütü bozuk aşkları senin olsun

Keenlemyekün bir aşk bu
Söylenmemiş ve sevilmemiş bir adam var
Adamın adamlığı var, adamın kendisi yok
Beklerdim ince belli bardakta soğumasını beklediğim çayım gibi
Beklerdim yarını beklediğim gibi
Bekledim her an sevilmeyi beklediğim gibi
Keenlemyekün bir adam bu
Adamın adamlığı var, adamın kendisi yok
Ben ona varmak istesem bile yokluğu var
Varlığı yok...