Kelebek Kanatlarında Sevgim
Kandırma kendini ey güzel
Ne kadar çok
Dünya denen yerde güzel.
Bir tutku olup bağlama kendini yere
Gökyüzüne dön bir bak
Üstünden geçen
Bulut bulut sevgilere.
Gidene kal demem
Bu gönlü sevmeyen
Neden dursun benimle
Gittiğini bilirken.
Yok sevgiler bir emek bir çaba demek
Gönül toprağına ekilen derinden derine
Kök salan sevgiler bu,
Tabii ki söküp atmak öyle kolay olur mu?
İnsan bu, nankör ve hıyanet eder
Bazen kaderdir ya insanın elinden ne gelir.
O zaman toplayıp kendini gücünü bileyip yeniden
Hücum etmeli ileri, sevgilerle beraber.
Sevgine hıyanet nankörlük etmeyen
Bir seni beni her şeyi var eden Allah'tır.
Ölçüyle sev her şeyi bir Allah'ı sınırsız sev.
Çünkü sevginin kaynağıdır Allah
Ne kadar sever sev kat be kat verir Allah.
Evet aynı yöne uçan kelebekleriz
Bir gün ölüm gelip de alacak kanatları
O zaman anlayacağız sevginin anlamını
O gün gelmeden bil, muhabbet Allah'tan gelir.
Hayır yanlış anlama sevgiler olur çokça
Severiz eş dost akraba.
Lakin her şeyi aynen Hz İbrahim gibi
Bir vesile bil ve yürü,
Yaratılanları sev
Ama unutma bu sevgi
Allah'a götürsün seni.
(Ekim 2010 İstanbul)
Teşekkürler Daha dün önemli bir yazar konuşmasını dinledim. Diyor ki insan ne kadar güzel yazarsa yazsın elbette bir iltifat, bir karşıdan bir etki bekler. Niye buraya yazıyorum, kendime saklasam olur mu? Elbet saçma olur kendimizce güzellikleri paylaşmak amacımız. Çok teşekkürler bu iltifatları bil mukabil ben sizlere iletiyorum. Sizin şiirlerinizde çok doğal kendi içine sindirilmiş bir bilgelik bir irfan var. Ben bu şekilde besleniyorum, şiir diye yazdığım bu yazıların kökleri diğer burda başka yerde yazan arkadaşlar. Yeniden çok teşekkürler.
Çok çarpıcı dizeler ve çok anlam... Ömrün özeti gibi... , Budur işte !
Gönlünüze bin sağlık enfes bir şiir okudum Var olunuz...