Kemâle/Vahiyle Yürüyüş

Ey gönül, dön de gel beri
Işıklar yanar Hıra dağında;
Çekilmiş bir yürek temiz yerine
Gönlün dolmuş iman feriyle.

Ağır ağır çıkacaksın bu dağa
Eteklerinde birçok diken var,
Ayakların kanarken içinde yara
Düşecek kötülük senden uzağa.

Bir sınavdır dünya, ermek için kemâle
Kaç çeşit oyun sergilenir, herbiri birbirinden şahane.
Haydi seç güzel olanı, hangisi uygun sana
Onca yaşam içinden, en güzel olan nedir ya?

Kolay ey can kardeş kolay öyle
Yaratan yarattığını bilmez mi söyle:
Elbet bilir insanı yaratan Allah
Adım adım yükseltir kerametle Allah.

O yüzden bir daha bak yukarıya
Şahdamarından yakın bir Allah var yanında
Yürü durma ayakların altında
And cennetleri olacak, inan çok yakında.

Peki hayat bir işkence mi dersin
Haşa, hayat bir okuldur Rabtir öğreten
Nice erdemler öğrenir geçerken can, ince bir yerden;
Süzülür ruhun tertemiz yükselir arşı alâya
Tak, vahiyden kanatlarını uçur, kendini tertemiz ahlakla.

Hey dostum zor, biliyorum, zor diyorsun.
Hayır, Allah vekil, Allah yar sana, daha ne duruyorsun.
İşte örnek hayat mı istediğin,
Kaç tane sayayım, bak Hz Adem'den Hz Muhammed' e kadar
Her bir Peygamber şaşmayan bir pusula
Yönün bir, kıblen bir, kitabın bir; birlik içinde yoğrul ve diril.

(Şubat 2011 İstanbul)