Keman Ağlasa

Tüm kemanların her namesinde senin notan!
Otursam yanına,
Bir keman masamızda,
Ben anlatsam sen dinlesen keman ağlasa...

Ah kara bir trende yolculuk yapmak gibi bu sevda!
Yüzümü karaya boyar,
Kömür gözlerin her seyir anında!
Bankların üzerinde senin şizofrenik bedenin her istasyonda,
Nefes aldığını bilip görememek ne zor bir bela...

Her gün yokluğunun şerefine damlatılan her damla yaş bir isyan!
Bir ısırık bile almamışken bu sevdadan,
Cennetten kovuldum ben,
Düştüğümden beri nazarına...

Şimdi gel desem gelmezsin
Gel de diyemem;
Ama git de diyemem yüreğimden işte!
Hangi cefa çekilir ki senin resmin yoksa başucumda,
Müebbedine tabiyim bu hayat denen küçücük kutuda!