Kemeraltı' Nın Kızları

KEMERALTININ KIZLARI

İzmir, gün batımında acılar doğurur
Hırsız güneşleriyle girer koynuma ayrılık
Göğsüme çarpa çarpa erir karanlık
Karanlıkta karanlık düşlerim dirilir...
Müstehcen hayaller kurarım hep,
Yatağımdan, çarşafımdan bilinir...
Acılarıma hep acılar eklenir..
Gün batımında İzmir,
Daha bir kasavete bürünür...
Sözü yazılmadık güfteler
Güftesiz şarkılar dilimde
Sevdaya, ayrılığa, hasrete dair
Kolçağımın altında siyah, bedbaht günlük
Ürkek, yorgun, telaşlı...
Bir gider, bir gelirim
İki çeşmelik yolundan...
Tebessümün manası değişir ilk yazdan
Siz ayartmadınız mı kalbimi?
Siz çalmadınız mı onu?
Siz kaçırmadınız mı ulvi hislerimi?
Kemer altı' nın kızları...
Çiçekler öpüşün yorgun savaşçısı dudaklarım
Susamış, kuru, çatlak...
Pembe şafaklarda mütebessüm,
Gün batımında acılı...
Bırakalım bunları şimdi,
Biraz vuslattan söz etsek
Saçı dökük yorgun başım
En Yukarılara çıkacak...
Üç yaram var kalbimde,
Onacak...
A.KARA
1992