Kendiliğinden

Olur ya hani bir sessizlik sarar etrafı

Bir tek ağırdan piyano tuşlarına düşen parmak uyanıktır

Ve bir de notalar...

Beni size anlatan, beni size fısıldayan

O yalnızlık kokan notalar...

Oysa her karanlık bir gecenin ardından

Eller buz tutar şarkılar sizi çalardı

Kendiliğinden...

Hani bir mevsim vardır

Soğuk mu sıcak mı belli etmeyen

Sadece sol tarafına düşen bir mevsim

Sokaklara kar, şehirlere yağmur yağdıran yabancı bir  mevsim

Oysa ben şu dipsiz köşede yalnızım

Yutkunuyorum...

Birçok nedeni var bilirim

Bilirim yanaklarım ısınacak az sonra

Bilirim dört duvar arasında yaşayacağım korkuyu

Bilirim ıslanacaktı sayfalar...

Oysa... Oysa demek bile teselli etmiyorken beni

Yıldızlar nasıl anlatsın beni size

Kendiliğinden...

Ah be adını unuttuğum şehir...

Bak büyüdük de noldu

Noldu şarkılara yalanlar sığdırınca

Hani iz bırakmazdı o hafif tanecikler

Hani... Hani üşümezdi ellerim

Bak ne diyeceğim sana

Öyle bir haldeyim ki anlatamam...

Dökemem içimi sana uzun uzun

Sen hiç yoksun kaldın mı be şehir

Sokak lambalarından, caddelerinden, kaldırımlarından...

Hiç yoksun kaldın mı

Kendiliğinden...

Oysa her şey böyledir işte

Durup dururken sitem edersin onca şeye

Ağlamak ister duraklarsın...

Bilemezsin ne yapacağını

Meğerse bir duygu patlamasıdır yaşadığın onca şey

Meğerse alışmak istmesen bile alışmışsındır

Şikayet etmeden...Yeni doğacak günü incitmeden

Sadece düşünürsün seni bunlara iten

Belirsiz mevsimin gelişini

Ve beklersin...

Beklersin yanaklarının kurumasını

Kendiliğinden...