Kendimden Biliyorum

Yaralı ceylan gibi kan düşürürken gözün
Yinede susuyorsun kendimden biliyorum
Gururun izin vermez bozuk değil ki özün
Belli kan kusuyorsun kendimden biliyorum

Yerlere serpilirken bir zamanın baştacı
Hayat işte birtanem hayat zehirden acı
Sineyin ortasında çırpınan kırlangıcı
Tutupda kesiyorsun kendimden biliyorum

Fırsat vermeyim diye dik tutarak başını
Bulamazssın yanında başını gardaşını
Hele akşam olunca o gönül ataşını
Bağrına basıyorsun kendimden biliyorum

Yaralı bir kuş gibi bırakınca ardında
Fay hatları çatlarmış bir bir gönül yurdunda
Yar sevgili peşinde sende evlat derdinde
Hayata küsüyorsun kendimden biliyorum

Kul Garib'im perişan şu halime baksana
Gölgen bile ayrılır ihanet eder sana
Gece duygularını dizssen de yana yana
Şafakta asıyorsun kendimden biliyorum