Kendimi İyi Tanıyorum

Kendimi iyi tanıyorum.!
Şair değilim.
Ama iyi bir terziyim.
Çiçek açan acılarıma,
yırtılan düşlerime,
yamalar dikiyorum.
Boşa tükettiğim ömrüme,
kılıflar uyduruyorum.
Küllerimden tekrar doğabiliyorum.
Bunu yılmadan yapıyorum..
....
Şair değilim.
Ama ünlü bir ressam olabilirim.!
Çocukluğumda kanayan dizime,
kırmızı güller,
Her yediğim tokattan sonra.!
Suratıma gülen yüzler çizebiliyorum.
Karanlığından korktuğum yatağımın tavanını,
Maviye boyuya biliyorum.
Gülüyorum,
gülümseyebiliyorum.
.....
Şair değilim.
Ama en ustasından kasap çıkar benden..!
Kimse benim gibi,
Lime lime doğrayamaz geçmişini.
Kimse benim gibi,
Geleceğini dar ağacında sallandırırken,
dönüp tükürmez kendi suratına.
Ve kimse dönemez benim gibi sırtını,
İçindeki o koca mezarlığa..!!
....
Şair Değilim.!
Ama gözde bir uyuncu çıkar benden.
En acı sahneleri korkusuzca,
Dublör kullanmadan çekebiliyorum.
Her ölüm sanaryosundan sonra,
Tekrar tekrar dirilebiliyorum.
Ve usanmadan aynı sanaryoyu.
öleceğimi bile bile,
Üstlenebiliyorum.
Kendimi iyi tanıyorum.
....
Şair Değilim.
Ama yazar çıkar benden.
Dostluk, vefa, Ihanet,
sevda üzerinden uzun hikâyeleri,
Yaşantımdan dizelere aktarabiliyorum.
Sonra dönüp en ağır küfürleri,
Aynada gördüğüm suretime savurabiliyorum.
Ama şair değilim.
Kendimi iyi tanıyorum.
....