Kendimi Seçtim
Çıkardım bütün şapkalarımı,
Kiminin devri geçti
Kimi dar geliyor artık...
Kendimi yalın yeğledim
Şapkasız, sade ben gibi!
Taktım kanatlarımı
Çırpıyorum ufuklara,
Sıfırladım zamanı
Başladım yeni baştan...
Kazandıklarım, kaybettiklerim
Acı tatlı deneyimlerim,
Her biri yalnız benim...
Bırakamam hatıraları,
Geçmişim onlarda saklı.
Sabrım, susmalarım
İsyanım, sorgulamalarım...
Şapkalarım
Sorumluluklarım!
Ya hayallerim,
Ertelediklerim?
Artık sıra benim!
Sonunda kendimi seçtim
Attım şapkaları
Soyundum rolleri
Özgürlüğe kanat açtım...
Benim dünyamda artık
Yalnız ben varım,
Bir de kendim için
Kendi seçtiklerim!
Bu eser, www.sahiplen.com tarafından koruma altındadır.
İzinsiz kullanılması halinde yasal yollara başvurulacaktır.
Gerçekten terazinin kefesi biraz da bizlerden yana doğru ağır basın diyorum.. Hep sizden bizden olmasın.. Şiir anlam derinliğinde.. saygılar
Ne güzel insanın kendini özgür kılması,acıverenleri olduğu yerde bırakıp,sevinci ve mutluluğu bulmayı istemesi en önemlisi mutlu olmaya karar vermesi insanı ayakta tutan direncini artıran kuvvetli kılan duygular.Sizi tebrik ediyorum her geçen gününüz mutluluk ve sevgi dolu geçsin dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.Sayğılar.
👍👍ne güzel anlatmış şair umudun ve direncin gücünü... açıklamasında da anlattığı gibi yeni başlangıçlar yapmak o kadar zor değil, yeter ki onu isteyen irade olsun,,, kutlarım. sayğılarımla.
Yorumlar için teşekkürler. Baki Bey, geçmişi silmeden, onu "tecrübe" hanesine kaydedip, hayat taptaze bir "bakışla" düzenlenebilir. Toplumun bize biçtiği rollerin gereğini yerine getirdikten sonra kendimize olan görevlerimize sıra geldiğini hissediyorsak bunu yapabiliriz. Yıllarımızı bedenimizden ve aklımızdan atamayız, ama yepyeni bir enerji ve özgüvenle yeni bir başlangıç yapabiliriz. Ben kendi adıma bunu yarım asrı devirdiğimde gerçekleştirdim. Son on yılda iki lisans, bir sertifika, bir de yüksek lisans yaptım. Sırada devamına ilişkin planlar var. Belki artık bir zamanlar gençler takımında aldığım madalyaları hedefleyerek atletizme dönmem mümkün değil, ama gençlere parmak ısırtan "rekorlarım" var! Beynim benden hızlı koşuyor desem? Nebile Hanım, denemek için insanın kendisiyle "kıyasıya" mücadele etmesi gerekiyor. O şapkalar, o roller var ya! Çıkarıp atması zor, çok zor. Bunu bencillik yapmadan başarmak için verilen "iç savaş" kıran kırana, ama zafer sabrın ödülü olmak zorunda, yeter ki havlu atmayalım... Herkese sevgiler --nice şiirlerde, öykülerde buluşmak dileğiyle.
Kendimi yalın yeğledim Şapkasız, sade ben gibi! Taktım kanatlarımı Çırpıyorum ufuklara, Sıfırladım zamanı Başladım yeni baştan...
👍👍👍👍👍 kutlarım hayriye hanım çok güzel bir şiir keşke insan geçmişi bir kalemde sile bilse geçmişi hiç anımsamadan yeni bir geleçek yeni bir umut uçsuz buçaksız bir denize yelken açabilse o zaman belki her şey bir başka olur ,kalemin daim olsun efendım sevgilerle