Kendine İyi Bak / Bir Güler Bir Tüllenir

Dünlere tutunmuştum...
Çünkü;
Dünler seninle çok güzeldi.
Ya şimdi!
Yarınlar mı kaldı?
Can çekişmede âtî.
Günüm bile kayıp!
Bu yaptığın var ya senin!...
Çok ayıp
Ayıp...

Andolsun,
Yüzüne bakarsam bir daha.
Irmak olup okyanus yüreğine akarsam.
Cennet olsan girmem bağına.
Yağmur olsam
Kar olsam
Düşer miyim toprağına...

Kahrolsun bu bendeki yürek
Ne vardı ki bu kadar sevecek.
Kör kütük tutulmuştum
Kördüğüm.
Ne kaldı ki geriye
Acıdan başka gördüğüm...

Îdamlık birine son arzusu sorulur,
Ne? denir.
Ya sen!
Sordun mu hiç çekip giderken?
İşte;
Senin gibiler yüzünden,
En duru,
En soylu sevdalar kirlenir...

Oysa bir seni sevmiştim
Sana vurgundum
Sana meftun.
Aşk yolunda hep yalnız yürüdüm,
Bir başıma.
Sen hiç olmadın,
Yoktun...

Mezar taşım bile eğri duracak sayende
Boynu bükük
Kimsesiz.
Senin um'runda mı ki,
Yaşarken ölmüşüm
Sessiz sessiz...

Kim bilir bu şiiri,
Bu buruk hikâyemizi kimler okuyacak,
Okutacak.
Hangi âşık,
Hangi yürek,
Hangi sineye koyup sığdıracak...

Daha ne diyebilirim ki sana!
Tutsaklığım bile yetmiyorsa...
Var git yolun açık olsun
Elden ne gelir.
Boşver sen beni kendine iyi bak.
Deli gönül işte,
Bir güler bir tüllenir
Yüreğimdeki ateş,
Elbet bir gün küllenir...