Kendine Yabancı

ezberleriniz vardı sizin
genetiğe kazınmış...
buzlu camdan gözleriniz
feri çocukluğunuzda asılmış...

oyunlarınız vardı
maskelerinizle müsemma
oynamasam mızıkçı olacaktım
oynasam kendime yabancı...

hep ebe olayım dedim
zaten teslim olmuş bir şehirde
o neyin savaşıydı hiç bilemedim
...


az ya da çok
gıcırdardı tavırlarınız
yağlasam dalkavuk olacaktım
konuşsam ahlaksız...

susarak anlattım
anladınız / sandınız....

hazırdı yaftalarınız

(faşizme geçit yok da dillerinizde
her dem hazır / darağaçları beyninizde)

konuşsam siz olacaktım

sustum

(şimdi/ bu şehirde
iki kelam etmesek de
herkes beni iyi tanır kendince
bir ben/ yabancıyımdır kendime)

...


be hey
hayat denen paslı deniz
tüm zehrin ciğerimdeyken
var sen söyle
daha ne kadar yüzebilirim ki sende
böyle
gemisiz
yelkensiz