Kendini Bende Öldürür Müsün

Ölümün elimden olmuyor sevgilim
Sen beni öldürmeden önce
Hayatımın ışıklarını kapatıp
Gitmeden önce
Kendini bende öldürür müsün?

Ben sana umudumun dilini bağışlamışım
Bu yüzden yokluğun yokluğum olunca
Kalbimi konuşturamaz olmuşum
Ben sana aşk canından can vermişim
Bu yüzden canımdan can almadan önce
Demem o ki;
Bende ölümler şahane durmadan önce
Kendini bende öldürür müsün?

Bulutlar gülüyor
Güneş ağlıyor
Takvimim sensizliğe masal olurken
Sen hep başkalarının oluyor
Seni seven bendim
Sevmeyi bilen bendim
Hayallerimden vurmak beni
Hayallerine asmak kendimi
Hayallerimin hayalsizliğinde
Hayallerimden sarmak seni
Bütün çelişkiler yarı çıplak şimdi
Üşütmesinler, giydir onları
Sonra, çok sonra
Her şey bitmeden önce
Sen bende ölmeyince
Demem o ki masal yarim;
Kendini bende öldürür müsün?

Mademki ben sende taştım
Kayaydım
Hiç gerçek olmayandım
Mademki aşkım sana hep yalandı
Gerçeğinle vur kendini
Kendini bende öldürür müsün sevgilim?
Ama dur!
Önce sana seni kendimde öldüremeyişlerimi seyrettireyim
Çokça, boyumdan uzunca, hayatımdan fazlaca
Benden bile çokça denedim
Öldüremedim
Öldürmeyi bile öldürebilirdim de
Seni bende öldüremedim
Bu gerçekle yaşanmazsa
Bu gerçeğe hiç gücümüz yoksa
Hayatımın ışıkları sönmeden
Kendini bende öldürür müsün sevgilim?
Ben ölünce ölmen ölümü çirkinleştirir
Kendini bende öldür de
Ben de ardından gelirim.