Kendini Meddah Görenler

Erenler dingin de şimdi kanmayın gözü yüksek de
Kendini meddah görenler
Hazmetmez günü bilsek de
Kalemini beğenirde eli dolanır köstek de
İlmi kendinde emandır
Sanır ki kendini şair
Bakın cümleler dolanır
Ters ine kapılmış mahir


Fetvası araz da hazır sayar kendini imam e
İhtişama merakı var ilmi deruni allâme
Görünür kendinden emin
Tanımaz ser inden başka
Olur der ise tamamdır
Nasıl olsa susar Tahir


Yazarken şiirdi dersin cümleler durur tümsek de
Habire ezeriz bazen hece veznini ölçsek de
Değişmez üslup yerleşmiş
Diploma kiralasak da
Yunus gerek kucaklasın
Sorulur evveli ahır


Atma ferma alem başka poyraz sallıyor yelkeni
Gönül en güzeli sever
Sevmez güldeki dikeni
Arınırdı yazsa şair kurtulsa izdeki ben'den
Hüküm derken sor cümleye
Yargısı olmalı zahir


Hece yazdım dedim şiir Bektaşi de adı çeri
İsteyenler atsın vursun saldım sokağa ser seri
Gönüller almaya geldik
El uzattık işte veri
Yazdı duyduk kaç satıyor
Emeğe saygı duy eğil.



2010-01-01