Keramet ve Başka Şiir Yok

On beşim de yazdım ilk şiiri,
Kimseye söylemedim
Sevinç' e sevinç duyduğumu.
Kalbime dar gelince o herneyse işte,
onu sevince boğuyordum
daha ağzıma adını sürmemişken.
Kimleri unuttu gözlerim,
kimleri inkar etti,
Yaşta az sayımaz,
Anladım ki şiir yazmakla aşkta
bir bok olunmuyor.
Cebin parasız kalsa yatağın boş kalır der babam,
haksız da değil hani,
Şimdi ki zamanda kime alıcı gözüyle baksam
niyeti bende değil
sigortalı iş varsa
Ana baba da biraz iyi huyluysa
senden iyisi olmaz oldu,
Bende para gani olsa
aşk olsa ne olur olmasa ne olur,
nerde kaldı evliliğin kerameti?
Yani sözün kısası şiirden dost olmaz
yazsan ne yazmasan ne
sonuçta hep aynı terane