Kerkük

bir ana düştü yere
bağrı sürünür yere
başında bala ağlar
kurban düştüğün yere

oy benim can gardaşım
yâd olmaz senin yaşın
sen orda yanarsında
yanmaz mı can gardaşın

kuş yürekli Türkmen im
öz türküm hem Türkmen im
bir sızı düştü içe
yandı yürek Türkmen im

kerkük'ün dağı taşı
diktir Türkmen in başı
dünyalar senin olsun
vermez bir çakıl taşı

Allah'ım koyma zora
düşmüşüz bir kez dara
dağılsın kara bulut
tekrar kavuşsun yara

mavi gök mavi bayrak
kurulsun düğün dernek
yiğitler kalktı şaha
kerkük zafere demek

(günbatımı düşleri...sy.99)
Türkmenlerin sesi,Kardaşlık dergisi