Kerpiç Kesiği

Bir tohum ek/
Zamana düşen
Çapanın nasırıyla
Bin yıllık buğday geleneğinden sevdaya

Sütünü kat
Çengel boynuzlu
Dağ keçilerinin
Ellerine işleyen toprak kalıtlarına

Kerpiç kes kurak iklimime!

Sonrasında
Çorak dam ört
Ağrıyan yanlarından
Kimsenin gitmediği yerlerime

Ve
Dilsiz bir ter yürüdüğünde
Portakal kokan göğüs uçlarına
Ayrılığın
En Allahsız halinde
Uzat ellerinin dantelini
Avuçlarıma

Hiçbir
Gezgin kin yumağı
Fikir
Vuramazken düşlerimizi
Asıl
Gözlerimin darağacına

Döndüğünde
Ay vakti
Sel/e
Yeniden
Yol ol
Bitmeyen yürüyüşüme