Keşif

Gaipler, bulutların; ardında kalan şehir
Sokaklarında gezen, ayaklar benim değil
Bozuldu gözlerimi, perdeleyen o sihir
Gördüm seni ey düşman! Eğil önümde eğil

Üç adımlık mesafe, kaldı önümde feza
Kanatlandı kuş gibi, maddeden yoksun ruhum
Yaşamak mı ölmek mi, düşündüm asıl ceza
Sırrını anlatırken, düştüğüm o uçurum

Var olanlar gözümde, var olup görülmeyen
Yok'un peşine düştü, aklım kendi aklınca
İplik iplik fikirler, toplanıp örülmeyen
Sardılar her hücremi, korkuya kapılınca

Dipsiz kuyulardaydım, dünya gözümde nokta
Yollarım duyulmayan, çığlıklarla kapandı
Kıyameti bekleyen, bu gizemli konakta
Düşüncem sere serpe, bir boşluğa uzandı

Efsunlu gecelerin, karanlığına küskün
Gözlerim ki cehennem, ateşiyle dağlandı
Rüyalarda ruhumu, misafir eden köşkün
Kapısına ellerim, zincirlerle bağlandı

Yalnızca bir zerreydim, kâinatın koynunda
Düşmanım sen yanımda, benden bile cüceydin
Nur şehrinin mimarı, kapındayım sonunda
Buldum, tanıdım seni, sen yüceden yüceydin