Kesişik Kırgınlık

Güneş

yol verdi gölgeye

Serinledi aşk

Buz kesti akşamlar

Günlerce

konuşmadı bulutlar

Sadece

zihinsel bir yoğunluk vardı

Gök kubbede

derin bir boşluk

Ve 

gölgenin cebinde

cam kırıkları

Ne zaman ışığı özlese

Ayna yapardı hüzünlerini

Güneş,

geçtiği her yeri

yakmaya yeminliydi

Bir tek

ağaçlara erişemedi

Bir de

kaleden yüreklere

Güneş' in her yeni günde

Batmak gibi kötü huyları vardı

Göz kamaştıran ışığının ardında

O' nun da

cam kırıkları...

Gölge

diyar diyar

dolaştı yürekleri

Her yerde

kesişik

kırgınlıklar...