Keşke

Keşke kelimesini kullanmasaydık,
Tat alırmıydık hayattan?
Hiçbirşeyden şikayetçi olmasak,
Dört dörtlük yaşadığımızı zannetsek..!
Hata kelimesi ile biten cümlelerimizi çıkarsak hayatımızdan....
Farkımız kalır mıydı, yaktığımız odundan...?

İnsanız biz yahu..
Neydi yaradılış gayemiz?
Hiç bitkin düşme, ümitsiz değiliz...

Yeterki bil hatanı, çıkar dersini,
Terkrarlasanda düşme gaflete
Bulunur çıkar yolu...

Nefesin tükenmedikçe terketmez seni nefsin.
Herkes sen değil ki senin gibi düşünsün,
Sen gibi sevsin...!

Başını bir kaldır da havaya
Bak yaslandığın ağaca..
Daha dün kurumamış mıydı ne zaman yeşerdi..?
Senin derdin de kurur elbet, yeşerdiği gibi...!
Sıkma dişini, Az bi sabret..!

Sabret dediysem;
Bekleme çölde kutup ayısı..
Sulamassan;
Vermez o ağaç meyvesini...

Dostum; Herşey sende gizli...
Ektiğini,
Biçtiğini,
Yediğini,
İçtiğini iyi düşün, iyi seç..

Düşünce derin uykuya,
Koşturacan ordan oraya
Da
Ne yazıkki artık çok geç...!