Keşkemsin

"keşke" diyorum şimdi;
anılarımın nakşedildiği
karalamalarla donanmış lise sıramda
uykudan uyansam da
bunca yaşamışlığım
adi yaşanmış bir kabus olsa
kabusun verdiği mayhoş korkuyla
uyanışın verdiği sarhoş acıyla
tebeşir tozu kokmuş sınıftan
kahkahaları yararak sana koşsam
yorulmadan,
usanmadan,
ikişer-üçer basamakları aşsam
hıçkırıklara boğularak
sen şaşkın halde
bıkmak nedir bilmeden sarılsam
daha benim olmadan
senin olsam
ki; tutmayacak duaya amin desem de
sen benim kuru bir keşkemsin sadece...

dudaklarında ölmekti hevesim
artık sadece kollarında ölmek
hani olur da
bu olsa bir rüya
uyansam değeri şimdi anlaşılmış sıramda
yine sever gibi bakar mıydın bana?

gayrı istemem artık
sever gibi bakma bana
bilirim sevmediğini
ve bilirim yalan sevmelerini
halbuki
bir adım gelseydin
koşmak olurdu cevabım
bu yüzdendir ki;
sever gibi bakma bana
ben gibi baksan da
sonbahar yağmur kasırgasında
ağlayamazsın ben gibi
unutma...

günün birinde sen de
seversen kıymetsiz birini
ve efkarına bir kor düşerse
ben, her zaman dinlerim seni
ve sadece ben anlarım halini

dualarımın evveli de sensin
ebedi de sen
mazimin sövdüğüm yanı da sensin
sevdiğim yanı da sen
gördüğüm görmediğim ne varsa,
nem varsa sen
ille de sen
sadece sen...

maziye sövsem de
sen, anılarımın en beyaz yanısın
benden yana nen varsa
bir çocuğun diz yarasısın
her sabah doğduğunda
yürüyüp te bitmeyen,
dağların ufuk yanısın
küllerimin havada uçuştuğu
hala sönmeyen yangınımsın...

seni anlatmak
köre rengi anlatmak gibiydi
seni yazmak
denizin derinleklerinde uçmak gibiydi
tutmayacak duama amin desem de
sen benim kuru bir keşkemsin sadece...

***destina***