Keskin Mavi

Bana diyorsun ya seni arayınca mutlu oluyorum, sıkıntımı unutuyorum diye
Benim sıkıldığımda arayacak kimse yok sence niye

Arkadaşların var sen onlarlasın diyorsun ya
İçimdeki yoksunluğu bilerek durma

Bana bir şey anlatmazsın ben kimim dedin ya geçen gün
Avutma kendini neredeydin dün, bugün

Hep haklısın değil mi hep cevabın var
Etrafını sana yalan destek verenlerle sar

Hangi sözümü tutmadım nankörsün Büşra
Beni karanlık kuyulara attın sen Kübra

Hadi toparlan da gidelim artık kendi evimize buralar dar bize
Yuvarlandığımı görmedi ki kimse kafa salladı sadece

Susuz ağaç büyümez abla sığın, yüz çevirmez
Fakat sana istediğini asla vermez

Hiç bir şey umrumda değil kalmadı sabrım daha
İstediğin ne ey Rab zorlama beni daha

Gör işte bak sardı her yanımı korlar adeta
Sıçramaktan ben korkarken sendeki bu cesarete baksana

Ahhh.. duruldum yine..

Keşke.. keşke bir defa hissetseydin beni
Ne ben asi olurdum, ne de içim böyle keskin bir mavi..