Keskin Ustura

ince bir yalnızlık boynumda;
kapkara saçların
aklımdan çıkmıyor artık
o son bakışların
yer yer namussuzluklarla
dolu olsada cehennemlerden
kalma düzmece sevdaların..
oysa;
bütün ürkekliğiyle
bizi çağırıyor nazlı yarınlar
ve güneşi müjdeliyor
için için yanan tüm yasaklar..
vede içimizde;
bizi bize mıh gibi çakan
pazarlıksız sevda cellatlarıyla
bekliyor o masum acılar..
şimdi ise tadın dudaklarımda;
bir parça hatıra
bir keskin ustura
inan hala yatağımda kokuyor;
tıpkı ilk günki gibi
sabah uyanışlarıyla karşıladığım
hergün derinleşen yara..