Keşmekeş

Tek başına lüzumu yok harflerin

Elinden tutunca sevdaya benzer

Yüreği keşfeden kelebeklerin,

Gündelik hasreti bir ömür eder.

Ey! Tesellinin rengarenk izâhı

Sesini kınından çıkarsan yeter

Sırtından atarken gece,sabahı;

Ne kalem uslu durur,ne de defter.

Bakışına yalnız ikimiz sığar, 

Akça koynunda maziyi besleme

Ateşin hevesi kaçana kadar,

Önünde durana değer beyhude.

Biçtiğin değerin farkında mısın?

Ben yokluğuna mısralar örerken

Fırtına öncesinden biraz sakin

Gölgeni dahi toplayıp giderken...