Keyfim Beyde Yok

Dünyalardan değerli benim canım ailem

Onları mutsuz görmek en tarifsiz gailem

Öyle geniş değiliz ailemiz çekirdek

Hanım ben ve üç çocuk iki kız bir de erkek

Kızlar dokuzla on üç oğlan yedi yaşında 

Ben elliyi devirdim hatun da kırk beşinde

Derdi de neşeyi de aramızda böleriz

Çoğu kez ağlanacak halimize güleriz

Hafta sonu oturdum hesap yapayım dedim

Kağıt kalemi alıp yanı başıma kodum

Üç beş dakika sürer bizim hesabı tutmak

İşin aslı borçlara maaşımı pay etmek

Lakin ben başlamadan büyük kız çıka geldi

Daha söze girmeden güzel gözleri doldu

"Seninle beraberce dışarı çıksak baba

Hem uğrarız biraz et almak için kasaba

Kaç gündür diyemedim valla canım çok çeker

Belki annem kavurur belki de mangal yakar"

Olsa her öğün ister kızım ete bayılır

Allah'ım bu yavruya şimdi nasıl kıyılır

Her şeyi bilen tavrı hemencecik takındım

İçimdeki sızıya aldırmadan yakındım

"A benim güzel kızım acaba duymadın mı

Okulda tarih dersi okuyup aymadın mı

Her ne zaman istersek biz bolca et alırız

Lakin padişah gibi gut olur da ölürüz

Çok olmadı geçen ay aldık yarım kilo et

Kızım gelecek aya ne kaldı biraz sabret"

İnanır mı koca kız inanmış gibi yaptı

Üzülmeyeyim diye eğilip beni öptü

Derken küçük kız geldi elinde yoka ekmek

Bir şey diyecek belli gözleri çakmak çakmak 

"Babacım yaz geliyor götür bizi tatile

Dünyalar benim olur ah gitsek bir sahile

Sınıfımda kim varsa hepsi de seviniyor

Tatile gideceğiz diyerek övünüyor

Yine de karar senin istemem dersen yazı

On beş tatilde güzel olur kayak merkezi"

Hüznümü çaktırmadım gülümsedim hafifçe

Beklemeden cevabı veriverdim nahifçe

"Kızım gitmek kolay da lakin bir kere düşün

Kayak yapalım derken valla donarız kışın

Haydi gittik diyelim biraz yüzelim diye

Yanıp da o güneşte dönmez miyiz zenciye

Çimdiğimiz leğene sıcak suyu koyarız

Balkonda hem güneşe hem de suya doyarız"

"Peki babacım" dedi gitti boynunu büküp

Başımı öne eğdim derinden bir of çekip

Bedenin penceresi buğulandı kederden

Ben oğlanı beklerken hanım belirdi birden

Elindeki tepside iki bardak çay vardı

Gözlerine bakınca beni endişe sardı

"Hoş geldin sefa geldin benim gönül sürurum

Hayatımın anlamı gözlerimdeki nurum

Ne iyi düşünmüşsün çaylar da tavşan kanı

Şöyle yanıma otur evimizin sultanı"

Elindeki tepsiyle kanepeye ilişti

Gözleriyle odanın içini bir dolaştı

Bakışlar kesişince hemen çaktım davayı

"Bey" diyerek bozdu bu kısa sessiz havayı

Demez ama bilirim ev küçük diye yasta

Garibimin hakkı var tüm eşyalar üst üste

"Acaba evi" deyip devam etti sözüne 

Başımı öne eğdim bakamadım yüzüne

"Acaba evi artık değiştirsek mi sence"

Birazcık duraksadı beni üzgün görünce

"Sıkıldım ben buradan haddinden fazla büyük

Uğraş uğraş bitmiyor temizlik omzuma yük

Boş kalmasın diye de ıvır zıvır doldurduk

Çoğunu kullanmadık sağa sola kaldırdık

Eskimiş eşyaların atarım fazlasını

Küçük evde sürerim sefanın âlâsını"

Kalakaldım bunları duyunca şaşırıp da

Kıracaktım bardağı nerdeyse düşürüp de

Hiçbir şey diyemedim onu sımsıkı sardım

Alnından öper iken muzip bir gülüş gördüm

İşitmiş kızlar ile bütün olan biteni

Yaptığı latifenin buymuş işte nedeni

İçerimi titreten hüzün rüzgarı dindi

Öyle rahatladım ki keyfim beyde yok şimdi

Bize dağ olan dertler kimine keyfekeder

Keyfim beyde yok amma halim merkepten beter