Kibirdâr

Ne yer etmişsin hayatımda!
"Kime sorsan gösterir" cinsinden
Acın da yek, hasretin de yek
Yani âşkın menkuldür kendinden

Yok, öyle değil aslında...
Sen tek olduğunu sansan da
Bu yarayı herkes tanır
Mâhir bir kâtil olsan da

Gelir geçer bugünler elbet
Kalmaz bende bir sancısı
Sen adımladıkça hayatı
Çöker içine pişmanlığın tortusu

Biliyorum, duymayacaksın beni
Böylesine vurmuşken kendini yollara
Şarap gibi yıllandır sözlerimi
Tâzeyken pek bir acıdır zirâ

Fazla yorma ayaklarını yollarda
Günü gelince muhtaç olacaksın
İhtiyârlıktan ölüme çıkan yolda
Kaçmak için onlara yalvaracaksın