Kidemsiz Asker

ben ulusumun ihtiyacı olduğu,
en kötü zamanlarda yaptım
askerliğimi.

bana kıdemsiz asker derlerdi.
erlerde, subaylarda.

nacizane savaştık işte.
şu anda sizin oturduğunuz,
çalıştığınız,koştuğunuz
ve hatta seviştiğiniz,
her karış toprak için.

üçgün hiç uyumadık,
siper aldık,
yemek bile yemeden ,
sadece; havayla havamızı attık.
gelen geçen mermilere.

daha önce tanışmadığımız,
adını bile bilmediğimiz ,
ne aslanları toprağa verdik,
ne yiğitler, sakat kaldı bilemezsiniz.

zamanında çok kanlar aktı bu toprak için,
kimi; yetim bıraktı, evlatlarını ,
kimi; sakat, sakat dolandı durdu.
kendi kurtardığı toprakların
nimetlerinden faydalanmak için.
sanki esir düştü kurtardığı topraklara...

bana kıdemsiz derlerdi.
tek kıdemimdi.
anlıma yediğim son kurşun.

şehitlik ti kıdemin en büyüğü,
fakat ben göremedim
hatta bir kez bile duyamadım..

ilk kıdemim son kıdemimdi artık.
ben ne ilk, nede son ŞEHİTTİM.