Kilitli İğne

bir isyanım bitmeyen

diri diri yanar tövbeler dudaklarımda  

ne geçmişin ağırlığıdır  bu içimdeki 

ne de geleceğin tanrısallığını giyerim ruhuma 

kan kırmızı bir noktayım 

bembeyaz bulutların uzerinde asılı duran

neresinden bakarsan bak gökyüzüne 

istenmeyen bir lekeden farksızım bu resimde

silinmek üzere olan bir ayak izi gibiyim dünyada 

ardım yağmur

önüm fırtına

tek bir adım kalmışken hiçlikle- ölmek arasında

dikili bir taş gibi saplanıp kalmışım evrenin tam ortasına

ağırım olabildiğince 

kendi kemiklerimi kırarcasına ağır 

acıma inat yüklemişim tüm artıklarımı sırtıma 

yarımım asla tam olmamacasına

sorma

sus sakın sorma

seni tutan halen ne diye bana

soruların kilitler iğneleri dudaklarıma

inler dururum sonra asla veremeyeceğim  cevaplarımla 

şimdi git 

git sakın arkana bile bakma

bu ilk yüzleşmem degil içimdeki karanlıkla...