Kime Ne Desem

Bir sabah dövsem aşkı bir de akşam
Dağılsa ağzı burnu etrafa
Acısını çıkarsam bunca derbederin
Ve suyunu içirsem ekşimiş kederin
Morartsam gözlerini yumruklarla
Çeksem kulağını yedi yirmi dört
Bir elimde terlik bir elimde haydar
Ve desem ki
Kaç babayiğit edersin görelim
Sıra sende sıkıysa kaytar

Evlatlık versem ayrılığın veledini
Yoklukla elini kolunu bağlasam
Ne adres ne bir iz
Çaresizlik sokağında bıraksam
Yalanlasam tüm suçlamalarını
İnadına sağlam delliller sunsam
Çürütsem özlüğe soynan
Üvey tanıklarının ifadelerini
Ve desem ki
Sırnaşıp durma yüreklere
Sende evlatlıksın diye
Meymenetsiz suratına haykırsam

Dağa kaldırsam hasret mürtedini
Elini kolunu sılayla bağlasam
Çerağ ettiği yüreklerin hesabını sorsam
Fitilini ateşlesem fendinin
Hatta küllerini savursam
Yenmekten geçen gıybetinin
Yıkılmışlığına ayna tutup
Yıktıklarını göstersem
Ve desem ki,
Şimdi sıra sende yıkıl karşımdan

Kör kuyulara atsam vefa illetini
Bunca vefasızlık yok olur muydu
Paramparça etsem bunca alet edevatı
Yine kazı çalışmaları
Türlü dümenle dönen çark bulunur muydu
Hibe ve hilesiz duygularla
İnsanlar insan olmaya soyunur muydu
Kronikleşen sariliklere
Bir ket koyulur muydu
Ve desem ki
Sen de olmayanın hali hatırı
Muhatabından sorulur mu

Yolunu kessem hırpani ihanetlerin
İki yakasını bir araya getirsem
Sorsam eşkiya mısın sen
Ya da külhanbeyli mi
Kaç masuma kan kusturup
Kaç masumun ciğerini yedin
Ne doymak bilmezmişsin
Beş öğün sana yetmedi mi
Ve desem ki
Yok öyle üç kuruşa beş köfte
Yürrüüü anca gidersin

Lakin
Yavuz hırsız ev sahibini bastırıyor
Kime güvenip kime ne desem

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y