Kimi Kadınlar

Kimi kadınlar çok yüz barındırırlar küçük çizgilerinde tebessümlerinin
Her yere yakışandır alkışlanası duruşları vakur, cakasız
Söylerler her dilden, acıyı bal eylerler sessiz sitemsiz anılarında
Dinlerler anaç, severler dibine kadar maskesiz
Kimi kadınlar mıh olur hayatlarımızda
İmreniriz, övünürüz, işte bu benim arkadaşım
İşte bu kadın benim sevgilim
Bu kadın benim annem
Bu kadın Behice Ana deriz
Gurur duyarız yaptıklarıyla
Örnek olsun isteriz çocuk her şeye
Özgürlük çocuk, demokrasi bebek ya bu ülkede
Kimi kadınların dimdik duruşu ile simgelensin aydınlanmamız
Ders olarak okutulsun çocuk olan her şeye...

Kimi kadınlar bir tarih saklarlar küçük çizgilerinde tebessümlerinin
Her güzellik haklarıdır sonuna kadar başları dik, alınları ak o kimi kadınların
Her sıkıldığımızda özleriyle söyledikleri ninniler olur meyve kokan nefesleri
Üzüldüğümüzü anlar şarkı olurlar yumaklaşıp rüyalarımızda
Örteriz tüm eksik yanlarımızı üstümüze uyumadan önce
Öpmelerini bekleriz yine yanaklarımızda çiçek açtıran gülümsemeleriyle

Kimi kadınların kucağı taş, bağrı ateş
Gözleri yalansız, dilleri lal olur
Kimi kadınların durmaları yeter sağ kolları havada
Sözsüz isyanları dimdik, düz oluşuyla imgelidir
Kimi kadınların yerleri bağrımızda sonsuz
Sesleri inci tanesi, sözleri küpedir
Baştan aşağı zıpkın, şiddetli sevmelerin saçakları
Yerden yere vurulmuş zamane kadınlarından artanlarla doludur.

Mart 2009