Kimse

Beni kimse bilmez..
Kimse görmez göz yaşlarımı,
Sormazlar nerden geldin diye?
Anlamazlar dilimdeki yalvarışları,
Unutmazlar sonsuzluğun takakitini,
Muamma bilinir yürüyüşlerim.
Tutan olmaz ellerimin titreyişinden,
Saran olmaz kalbimi kimse kollarıyla,
Kimse bilmez beni..
Görmezler aslında benliğimi,
Ruhum mücerret gibi sanki,
Kalakalmış ortalıkta çığlıklar gibi.
Kimse anlayamaz beni,
Duygularımdan,tutunuşlarımdan
ve yaşayan uykularımdan,
Kimse sevmez beni.
Dara düşen garipler gibi,
Uçsuz bucaksız sürünürüm,
Soğukta üşüyen ağaçlar misali.
Kimse korkmaz benden..
İçimden,sözlerimden,
ve var olan herşeyimden,
Kimse sormaz beni benden.
Yüreğimden,bedenimden
Sarhoşluğumun gölgesinden,
Kimse istemez beni yanında,
Kahkahalarında,ağlayışlarında,
Son durakta, yağmurlu bir havada
Kimse değer vermez gönlüme.
Özüme,sözüme
Alay konusu olurum gülüşlerinde.
Kimse kahretmez beni,
Kimdir diye sormazlar halimi?
Düşüncelerinde olmam kimi zaman,
Kırarlar yok olan solmuş çiçeklerimi.
Kimse hissetmez ateşimi,
Farketmezler zengin olan sevgimi,
Dinlemezler, konuşsam bir kerede olsa
Unuturlar sessizliğimi.
Beni anlayan olmaz,
Ne anlayan ne de saran bir kalp,
Ne yolsuzluğa başvuran,
Ne de yokluğunda ben olan.
Diyorum ya ah! çok umutsuzum,
Umutlarında yanlarında olan,
Mutlu olunca yalnızlığa atılan,
Ben,ben varya ben...
Dağ yamaçlarında,sokak çocuklarıyla
Üşüyen bir el,üşüyen bir yara
Ne yollardan geçtim,
Kimse bilmez..
Ne soluklar gördüm,
Resimlerimin renklerinde.
Ne hatıralar bıraktım,
Kendime...
Nelerden geçtim kimse bilmez,
Ne umutlara sarıldım,
Neçe güneşte ısıttım bedenimi.
Kimse görmez...
Kimse hissetmez bendeki solgunluğu,
Kimse anlamaz yorgunluğumu,
Kimse yetişemez acılarıma,
Kimse...