Kimse Anlamadı Beni

Belki kimse anlamadı beni

Oysa ben şiirdim sayfalarda

Hiç durmayan gece-gündüz döngülerinde

Bir kelebek gibi 

Kozamdan çıkmaya çalışır 

Asıl beni

Asıl yaşamı bulmak için zorlardım hep sınırlarımı 


Bazen dünyalar kururum zihnimde

Kadına şiddetsiz 

Masuma eziyetsiz

İnsanın insan

Canlıların "Bir" olduğu dünyalar 

Oysa rüyalarım bitmeden 

Dolardı gözlerim yaşlarla 

Çok mu zordu bilemem

Beyaz gibi temiz kalmak


Sonsuzluğun kapılarını açık unutmuş

Maviye sarılmış geceler 

Ve ben kovaladıkça kaçar benden

İçime hapsettiğim gölgeler 

Oysa ben kıyamazdım yaprağın hışırtısına

Ve kırılan onca kalbin uğruna 

Ağlardım saklı köşelerde 


Bazen bilip de bilmemezlik ettiğim 

Onca sırrı onca değeri 

Yaşatmak istedim şiirlerimde 

Ya da toz tutmuş umutlara 

Üfleyesim gelirdi rüzgâr gibi


Kimi vakit gözlerimde açılır 

Yeni ufukların kapısı 

Kimi vakit valsin o hafif ritminde

Dalıp giderim bilinmez okyanuslara 

Oysa bilirim

Gönlümün inandığı bir vakit 

Değişecektir dünya nasır tutmuş ellerimde 


Söylerim bazen yanımdakilere 

Kimisi anlamaz dediklerimi 

Kimisi umursamaz yazdıklarımı 

Oysa suç bendeydi 

Altını sarrafına sormadığımdan


Şimdi yine yalnızım 

Aklımda binbir düşünce 

Kendimi zamanın bilinmezliğine

Zemherinin morumsu öfkesine 

Bırakasım gelir 

Öyle sakın öyle huzurlu


Belki kimse anlamadı beni

Oysa ben tomurcuktum çiçeklerde

Ve suskunluğumu çalarken radyolar 

İnsan yapbozunu tamamlamak için 

Ararım kaybolan parçaları 

Öyle sabırlı öyle umutlu 





02 Şubat 2021 292 şiiri var.
Yorumlar