Kimse Bilmez Acılarımı

....
Karşı sokağada çöktü karanlık,
Saydım teker teker,
bir bir söndü ışıkları.
Duydum sayıkladılar adını.
Kimsenin bilmediği,
o kadar çok özlemim var ki,
toprağa gömdüğüm.
Deşmeye kalksan, depremler kopar.
Yer yüzünü, bir hüzün tabakası sarar.
....
Kimsenin bilmediği, öyle bir yaram var ki.!
Göstermeye kalksam,
gözlerin dolar.
....
Kimsenin bilmediği, öyle bir dünyam var ki.!
Görmeye kalksan,
yüreğin kan ağlar.
....
Kimsenin duymadığı, öyle bir şiirim var ki.!
Okumaya kalksan,
yüreğin bin parça olur.
....
Kimsenin çözemediği, öyle bir sırrım var ki,
ahirete sakladığım.
Anlatmaya kalksam, kıyametler kopar.
....
Kimse bilmez.!
Dilim'deki kesiklerin neler biriktirdiğini.
Deniz'in damlaya karşı,
Neden hükmünü yitirdiğini.
....
Kimse bilmez.!
Ne zaman birini sevmeye kalksam.!
Bir bıçak yarası hortlar yüreğimde.
Karınca'nın bel ağrısı siner gözlerime.
Kılı kırka yaran,
bir acı düşer avuçlarıma.
....
Kimse bilmez.!
Ne zaman toparlanmaya çalışsam,!
Şaraba, şiire, günaha takılır gece.
....
Kimse bilmez,
Neleri unutmaya çalıştığımı,
Ama unutmak en iyisi,
sende unut en iyisi.
....

Sadullah Karakaş