Kimse Yoktu

bütün hırsımı aldım avuçlarıma
hayalini söküyorum kalbimden!
hasretler damlıyor parmaklarımdan yere
kaldırmıyorum anıları yapıştıkları yerlerden!

cezası bitmemiş demek ki mutluluğun
kavuşamıyor umutlarımla!
ben umutlarıma laf anlatırım ama;
sevda seni getiriyor kalbimin aklına!

bütün duygularımın bedenimden ayrıldığı yerdeyim
ne ellerim söz dinler,
ne gözlerim yolundan ayırır ışığını!
bu gece bedenimide terk ediyorum!
olmayışını bıraktım olduğu yere
artık gidiyorum!..

yüzüne gelen sebepsiz tebessümleri unut artık
çünkü;
hayaline şiir yazmayacağım
gezdiğimiz yerlere gidip,
sen varmışsın gibi rüzgârlara sevdiğimi haykırmayacağım
ve denizin her dalgasında gözlerin gelmeyecek aklıma
sigaramda tutuşurup seni,
içime çekmeden boşluğa savuracağım..

önce güneş çekecek sıcaklığını gününden
üşüyeceksin!
ay ışığı ışık olmayacak karanlıklarına
delireceksin!
ve kimse kalbine dikmeyecek seni
hiç bir gönülde büyümeyeceksin
pişmanlıklar yolunu kesince,
aklına hemen ben gelince;
sende aynı hızla bana gelmek isteyeceksin!

unutma,
yıkılan hayallerimin depremi!
enkaz altında seviyorum diye bağırdım sana
duymadın ki sen beni!

DEMODERN!..