Kimsenin Bilmediği Adresteyim

Kimsenin bilmediği adresteyim
Hiç mektup gönderilmemiş olmayan posta kutusuna
Hükmü yok hiç yazılmamış kapı numarasının
Kimse tarif etmemiş bir soran olmayınca
Bir ben yaşıyorum burada
Bir de düş kırıklarımın taneleri
Yeniyetme şiirler yazıyorum kimse okumuyor
Mısra mısra diziyorum hülyalarımı
Yol güzergâhıma
İmzasız mühürsüz doldurulmamış ikametgâh senetleri
Kimsenin bilmediği adresteyim
Hayat hikâyelerim var henüz yaşanmamış hiçbiri

Ben aslında
Hiç konuşulmamış bir lisan'da yaşıyorum
Kimse duymuyor sesimi
Kimse görmüyor
Belki yağmursuz nisan'da dolaşıyorum
Toprak kokusundan mahrum yağmur sonrasının
Zihnimde bir labirent varolan tek çıkışı kapalı
Farkındayım bilinmeze aktığımın
Aynı yerdeyim hala
Fal devşiriyorum henüz açmamış papatyalardan
Yorgunluğumu kimse bilmiyor
Üstelik hayır yok göründüğü kadarıyla faldan
Kimsenin bilmediği adreste
Kötümser yanlarımı törpülüyorum
Ve bir de taze çimen kokusunu özlüyorum
Yine de daha az kirleniyorum beyazdan

Nedense
Bir çelişkiler tufanı nereye dönsem
Hep bir yerlere yetişme telaşındayım
Bir koşuşturmaca ki anlamsızlığın dik alası
Kaçıyor muyum yoksa kovalıyor muyum
Kimden yanayım kendimden yana değilsem
Hangi konuya eğilsem
Yüzüme gözüme bulaştırıyorum
Farkında değilim kimin hayatında yaşadığımın
Kimim ne işle meşgulüm
Kaç yaşındayım
Bu omuzlarımı çökerten yük de neyin nesi ?
Acaba zoru ne aklımın
Bu kimliği belirsiz yerde
Kimin yanı başındayım

Eşkali malum bir hayat tutuşturulmuş
Bir mayıs akşamı avuçlarıma
Rengarenk kelebekler uçuşurdu düşlerimde önceleri
Sonra kuşlar papatyalar yediveren gülleri
Sonra türküler ah o sevda ah o memleket türküleri
Göz pınarlarımdan akan bir hayattan bahsediyorum
Artık dindi kavak yelleri başımdaki
Uzun bir yolculuk hazırlığı yapıyorum kendimden habersiz
Eczası olmayan kırılganlıklarımı koyuyorum valizime en çok
En çok bu yüzden terk ediyorum parmak uçlarıma vererek ağırlığımı
En çok bu yüzden vuruyorum açığa sevimsizliğimi
Kadın gülümsemesinden daha sıcak bir şehir arıyorum
Üşüyorum çünkü dizlerim de kanıyor
En nihayetinde ben
Kendime benzemeye çalışıyorum


Çünkü başkasına benzedikçe
Geri gelemiyorum hiç gitmediğim uzaklardan
Ne varsa bilmediğim bilinmeyen bilinmemesi gereken
Aklıma üşüşüyorlar zaten pek az olan
İlkokul dolaylarında bir yerde
Coğrafya kitabının içinden geçiyorum
Heybemde aşk yok bir ona boyun eğmemişim zaten hayatta
Biraz ekmek kırıntısı bir içimlik su
Birkaç eşya ne olur ne olmaz kabilinden
Biraz da umut taşıyorum
Boşuna yazılmış hayat bilgisi kitapları
Onca bilgiye rağmen
Derme çatma yaşıyorum