Kimsenin Hayat Hikayesi

Paslı parmaklıkları göğüslerine dayayan kadınlarken zaman,
Cesedimi çiğneyen toprak kokusunda tebessümlerim.
Kalp duvarlarımda el işlemesi çentikler,
Hikayesi olmayan gün doğumun da
Şafaklar yürüyor ruhuma
Her müzik kendi romanına mahkumken
Öznesel bestelerde
Çocukça gülüşler okunuyor satır aralarımda.


Satır araları katilim
Satır araları dilsiz cennetim
Susamaksa yolculuk
Cehennem yokluğun dudakları arasında.


Uçurum yankısıyla dost olan
Yalnız esintilerle çığlıklar konuşuyor
Savrulanı yok
Hayat denilen hikayelerin sonunda.


Tarihe sabırla
İnce ince dokunan anılardan kalanım
Birazda gidenim
Hiçbir /zamanda/ kalmayacağım aslında


Öylesine kavuşmalara gebeyse
Hasret denilen duygu
Doyumsuzluk kuyusunda
Karanlık melodilere körken gözlerim
Sağır gecelere ay seslenmesinde
Çıplak kadınlar masalken
Ben orospu bir kaf dağıyım aslında
Ve masallar
Kimsenin hayat hikayesidir
Nefes alıp verdiğim zamanımın dışında...