Kimsesiz

Kimsesiz

Her gece ayrı sokak, karanlığın peşinden
Ne kederli bir bakış, fark ettim gidişinden

Ürkekçe bir tebessüm, ruhsuz gözlerim doldu
Dünya sırtıma bindi insanlığım boğuldu

Gizlice uzaklaştım sarılmışken duaya
Var oluşu fark ettim, o atlıydı ben yaya

Derken sarstı titretti, vebalımın sesleri
Utanç ruhuma sindi, sanki o günden beri

Keskin geceye inat, yaklaştıkça yaklaştı
Açlığını gösterip aniden uzaklaştı

İnsanlığın semtini ancak erenler bilir
Veren elin hazzını gizli verenler bilir