Kimsesiz Düşünceler

Madem ki tarifsiz kalıyor tüm şarkılar
O halde,
Sana gelsin sıradaki düşünceler...

Kadıköy tadında anılar,
Güneş var ama sahil sebebiyle
tüm rüzgarlar...

Tırnak içine alınmıştı bütün duygular...
Birini öldürmek için tutulan
kiralık katil gibi...
Hani zaten o kişiyi fikrinde öldürüp,
fiziksel suçu başkasına yıkmak gibi...

Ezberlenmiş mutluluk muydu gülüşün
Yoksa çok derin anlamlar mı içeriyordu
Bilemediğim zamanlardı
Kaldırım soğuk
Sokak lambaları ise fotoğrafları ısıtıyor
Yağmur,yalnızlara inat yağmaya devam ediyor...

Saçlar hiç olmadığı kadar önemsiz
Rüzgarla baş başa, kimsesiz sokaklarda
Montum yağmurla işbirliği yapıyor,
Gömleğimde ıslaklık var,
Ayaklarım özgürlüğünü arıyor,
Ayakkabımda yırtıklar var...

Düşüncelerimi örtemiyor hiç biri
Anılarım, saniyelerimi doldurmakta,
Ve yalnız adam,
Yine kimsesiz sokaklarda kalmakta...