Kimsesizliğin Helezonu
Zamanin gizinde tozlanmış kelime defteri ile yüzleşme vaktiydi belki...
Belki de üzerine siyah perde çekilen karanlık hisleri aydınlatma zamanı ...
Belki de aslında kaybetmediğim duyguları kalemle vuslata erdirme dakikaları...
Kelimelerin kaleme susayışı ve kahkaha maskesinin gözyaşından sıyrılışı,
Umut ve ümitlerin hesaplaşması ,
Milyonlarca insan arasında selamlamak yalnızlığı...
Üşümek belki de üzerine dikilmiş donuk gözlerin arasında,
Boğulmak, sahte kelimlere atılmış kahkahaların ardında gizlenen gözyaşında,
Boğulmak, diline dolanmış mutluluk kelimelerinin sahte hıçkırıklarında,
Boğulmak, gülerken boğazına sıkışan kahkahaların mengenesinde,
Nefessiz kalmak kimi zaman mutluluğu büründüğü sanılan kelimeleri soluduğunda,
Halsiz kalmak mutluymuş gibi koştuğun yolun sonunda ,
Kimsesiz kalmak kalabalıklar içinde, gurbet ocağında, kimsesizliğin helezonunda...
2008
Sarajevo...
gurbet...
zordur, herhangi bir bağın olmadan bi şehre düğümlenmek zordur, bilirim.. güzel ifade edilmiş..
tebrikler
Belkiler umudun, çarenin, bazen de çelişkinin sembolüdür. Tebrik ederim.
teşekkür ederim, gurbet insanı belki ile sevdaya düşkün olmayı pek sever =)
belkilerle dolu güzel bir anlatı kutlarım ayşe hanım👍...