Kimseye Söyleyemedim

usul akan nehire yazdım kendimi
kaçamadım içimden uzaklara

döküldü saçlarımın ucundan sarı bir zaman
saklı bir gökyüzü var elimin anlam solukluğunda

ulaşması gerekirken nehirler yataklarına
yolunu şaşırmış gezgin misali
dağlardan taşlardan aktım

Göz ucuyla sana baktım
içimin sen dolu soru cümleleri
cevapsız kalacak, bitimsiz sonumuzla

soluğumu mevsim donduruyor sevgilim
gölgeden ellerin uzansa ah bir bana
öyle bir ısınacak ki sesim

karanlık kapılar
sırı dökülmüş aynalar
ruhumun aksini nerede yitirdim

tarumar olmuş hem düş bahçem
hem gerçekliğim

yıldızların pusulası
senin gözlerinde saklı sevgilim

tenimi kirletti bu şehir

derinimde boğuldu tutku

ürkek atan kalbim de
senin izin

kimseye söyleyemedim...