Kırdılar Umutlarımı...

hadi kopar dalından bir meyveyi
büyür yine kendi baharında
durma yol tüm manolyaları
dağ,bayır ne kadar varsa
çiğ düşmüş yapraklarına çiçeklerinin
kopart,kır,incilt hayatın bağrından
bir başka bahara yine açar
en kırmızı gülleri kır dalından
gül dalında dikeniyle yaşar...
bir ömür bitsede yine açar
her ömür açmaz gençliğim
soldu tüm umutlarım
her çiçek baharında güzel,baharında mutlu.
çiçekler her bahar açar umutlu
ben her bahar mutsuz,umutsuz
kaybettim kopartmışlar ümitlerimi
kırdılar umutlarımı...
çiçekler bu mevsim solsada
bu mevsim çiçeksiz
ben solmuşum ne farkeder?
bu dünya bensiz her mevsim yaşar....