Kırgınım Kaderime

Kurban olduğum Allah, Şu yazgımı yazandı
Dost bildiklerim ise, hep kuyumu kazandı
Hayat bana her zaman, acımasız davrandı
Kırgınım kaderime, gülmedi hiç yüzüme

Dönüp durdukça devran, su gibi geçti zaman
Usandı artık gönül, şimdi halim çok yaman
Yorgun düştü yüreğim, artık kalmadı derman
Kırgınım kaderime, gülmedi hiç yüzüme

Mertti cömertti gönlüm, sevmesini bilendim
Hor bakmadım kimseye, kadir kıymet bilendim
Söndü hep umutlarım, artık bitip, tükendim
Kırgınım kaderime, gülmedi hiç yüzüme

Çekilecekse çile, boyun büker çekerim
Ecel geldiği gün de, kabri mekân eylerim
Korkarım; bu dünyadan, gözüm açık giderim
Kırgınım kaderime, gülmedi hiç yüzüme

Artık gitme zamanı, çağırdı meleklerim
Unutmayın ey dostlar, musallada beklerim
Giderayak sizlerden, bir helallik isterim
Okuyun bir Fatiha, duanızla gideyim...