Kırık Bir Mevsim Döngüsüdür Sevda

Kıvılcımları içerken bakışlarının mor çiçekli bardağı
Ben yasak bir sevdanın ırmak boylarında seni ararım
Yüzün iliklerimi çözer, ah alevin parmaklarımı büzer
Bir aşkın terkisinde yürür sana, yürür gölgene yangınlar.

Çıkar göğsündeki kırık utançları, özlemin resmini at denizlere
Dolu savaklar biriktirdim adına, bir öpüşle atılsana kollarıma
İksirli bir ömrün gül bahçelerini gezelim, dayanak ol gönlüme
Kırık yüreğinin saraylarında bir ömür yaşamak azdır varlığına.

Sevda koydum adını, en onulmaz dertlere sürsen de şikâyet etmem
En ulaşılmaz yollara sürsen de pes etmeyeceğim gül yürekli sevdam
Ruhunun kelepçeleriyle bağla her şafakta ellerimi, asla çöz demem
Onurlu içlenişlerin miadıyla karşıla beni, seni sardıkça anlamlı yaşam.

Yüreğim aşkı arıyor, el yordamıyla sokul tenimin kıraç mezrasına
Her yara kaşıdıkça kanar, öptükçe azsın yaralarım su ol yangınıma
Kırık bir mevsim döngüsüdür sevda, sarmaşık gibi ağ asmalarıma
Adın özlem olsun, güneş kadar uzak olsan da sokulurum ışınlarına.

Kaçak bir düşünüşün zulasına sardım seni, müptela sırlar cebimde
Kor ateşlere salar bakışların beni, geleceksin diye aşinayım düşlere
Serseri rüzgârım ol tenimde, dokunuşlarınla götür istersen kıyamete
Ruhumun mecnun adımları sanadır, tuzakları geçip gelirim cennetine.

Sar gönlümün çocuk sevinçlerini, anadan doğma aşkla sarıl ruhuma
Sar göğsümün çoğul heveslerini, buzlar çözülmeden atıl ah kollarıma
Sar ömrümün çığlık mevsimlerini, ışık yıllarını geçerek uzan dudağıma
Sar/sana ölümlere hazır bedenimi, sokularak ömrümün en son baharına.