Kırık Kalbim
Hüzünlendim, geçen zamanların
Yaprakları dökülmüş; gül ağacı.
Dalında minik bir serçe.
Ötüşü hüzünlü, bir garip duruşu.
Kırık kalbimin çarpıntısı,
Eşlik ediyor, karışıyor seslere.
Acının en doruklarında,
Yine yalnız yine sevgisiz.
Çiğ damlaları gözbebeklerinde,
Buz katranı olmuş, donuk yüzünde.
Çizilmiş yolları, karışık hatlar.
Labirent içinde kaybolmuş bir çocuk.
Kurak topraklar, susuz kalmışlığın
Esiridir, tabiatın pençesinde.
Bir ayna var, yansıtmayan.
Aksini göremeyen gözlerde.
Güzel şiirinizi okudum. Sonra ikinci kez okurken, istemsiz; "Hüzünlendim, geçen zamanların Ötüşü hüzünlü, bir garip duruşu. Kırık kalbimin çarpıntısı, Yine yalnız yine sevgisiz. Çiğ damlaları gözbebeklerinde, Labirent içinde kaybolmuş bir çocuk. Kurak topraklar, susuz kalmışlığın Aksini göremeyen gözlerde."
şeklinde okudum... Sebepsiz ama her iki hali ile de; Güzeldi. Yüreğinize sağlık...
Al yüreğini yeniden Bin sevgiye bula Kırık çatlak kalmasın orda Yürek bu sevdikçe parlar İçinden binbir sevgi kaynağı var.
Denizin köpüklerini sevdim Bir bahar günü açan çiçeği Martı kanadından düşen ak tüyü Sevdim sevmeyi sevgili.
Hüzün yumağı yuvarlanmaya görsün Çığ gibi büyür hayat yamacından düşerken Dağılsın varsın kanma hüzüne Sevgiler üreten gönül sende.
Ilık ılık esiyor rüzgar yüzüme Yer gök Allah Allah diyor bak Her şey rahmetle bakıyor bize Hiç üzülme Seni senden çok seven Rabbin var Hay aç ellerini dua dua gelsin kapına En güzel dilediklerin hemen yanında.
Hüzün bürümüş yufka yüreği.. Yürekten dökülen ilham anlamlı ve güzeldi.. 👍👍 Saygılarla kutlarım... 🙂