Kırılma Noktası

korkular bulaşıyor seğiren gözüme
gecenin vurgun forsu sırıtıyor yüzüme
gözlerimin filtresinden geçiyor acılarım
geçmiş zamanlarım tükeniyor avuçlarımda
kurguyla yazdığım gelecek zaman
bölüm bölüm fragmanlar izletiyor bana

isyanın rengini içtim bu gece
bir kasırganın yüreğinde çığlığımı attım
bozma yeminini
sıkı tut ağırlığını
düşürme yere
günahıma düşecek pozisyon arama
üfleme nefesini ruhuma
çığlık olur dudaklarımda

efkarıma yağmur yağıyor
içimdeki cesetleri yıkıyor
asi kavgalarımın kapısından
geçmesin ayakların
bırak kaçsın
gönlümün firari haykırışları
avuçlarının sıcaklığında
uslanmayı bilmeden

çıngıraklı yılan gibi zaman
her saat başında kahırla dürtüyor beni
körpe kalbine
acemi yüreğine kenetlenmiş bekleyişlerim
sen
bakışı yaralım
ağacının dalında
baykuşun deli
dalın deli divane
tırnağına

tırnaklarımı törpülüyor yalnızlığım
gece çeyizler düzüyor
şehrimin karanlık sokak aralarını emerek
parçalanmış yüzümü öpüyor hayallerim
lokma döken sabrımın usta elleri
döktükçe
bir yandan tıkıyor ağzıma
ne tutabilir akreple yelkovanın gezegenini
zaman bütün günleri
gaflet uykusuna yatırdı gözlerimde

sen üzülme
buğusunu sildim gözlerimin
rüzgara inat yanan mum gibi
yine karanlığındayım
dudaklarımın arasında çıtırdıyor
sessiz bir niyaz
içimde sızılıp kalan iç çekişlerimle
son bir duayla
hayatın kırılma noktasına geliyorum

yaklaş gözümün merceğine
güneş tutulmasında
dalgınlığa akan
ay tutulmasında
toy sabahları davulla karşılayan
krizlerim var

inceldikçe uzuyor kırgınlık çizgin
bir ucu bende diğer ucu sende
aşkın kesiştiği noktada eriyen
gözlerimi düşürdüm üstüne
yalınayak çıktım yola
sabahı beklemeden çık yola
yalaka yaparcasına şımartalım
kaldırım taşlarını
sen bana
ben sana
yaklaştıkça

buluşalım
hayatın
kırılma noktasında...