Kırk Derecenin Kavalyesi

geç ömrün çemberinden
çevir belinde dünyayı
başın dönsün sonra
çarp kaza ara bir yerlere
kanasın vücudun
kafandan ayak parmaklarına


nice kuşlar ağlar da ardından
bilirsin bülbüller bilmez ağlamayı
bahar biter kanama durur
yaraların çoğalır
dünya durur bu sefer
dönmez olur başın
durursun öylece sessiz ,sakin
geçer gemiler limandan
uyanır seslerinden bedenin
soğumuştur o da elbet
yak altını ocağın ısıt yokluğunu 40 derecenin
gözlerinden süzülür dinlersin geminin sesini
bir yandan erirsin
40 derecenin kavalyesi olur tenin
uyuşukluğunu okşar saatler
zaman geçer durmaz elbet
çemberin sonuna mı geldik dersin
dünya bir daha dönmez mi dersin
nokta mı koysak dersin

bu sefer de durur saatlerin
cevap verir kalemin
...(nokta)