Kırklanıyordum

bir şey söyleyeceğim
yutkunup bir kez daha seni
kanatıp şakağımdan son kırıntıyı ve susacağım sanki

sustum belki de
farkında olmadan, sırnaşıp yastığımın ben kokan yanına
birkaç saç teli bıraktım

ihtiyar oldum
kahrına artık soluğun
tövbemi bozan günahlar işlemeyeceğim

-de ki
artık sen yaşamıyorsun
bir ölüm sahnesi çekiliyorken varoşlarda
vizörde korkunç acılar, dem vururken canhıraş serenat

o çapkın
o özgür kuşların kanatları düşüyordu
ağırlığınca

çırılçıplak kalacaktı şehir
akşam kızıllıkları yılışırken içki masalarına
her yan şarkı
her yan şiir

ve yalpalarken rugan izleri
ve düşerken
sen


diriliyordum
küllerimden karılan kumdan
çocuk akılları birikiyordu
midyeler ölürken

menfur bir cinayetin çığlıkları yankılanırken yüreğimde
seni vuruyordum son kez
ecel hırıltıları büzünce dudaklarını

kırklanıyordum
asırlık kurnada avuçlarımdan akıtırken mayhoş kokuları...