Kırlangıç

ölüm bu şehre nüfuz ettiğinde

ürkek bir kırlangıç gibi yuva yaptın

sardunya kokan balkonların tavanına

manzaraya karşı susan sisli gözlerinde

tereddütlü sessizlikten korkuyorsun

sözsüz sitemin hücrelerinde bir çığlık

cam gibi paramparça olan sende yaşıyor

oysa ki gökyüzü bir ceset gibi hareketsiz

hiçbir şeyden sorumlu tutulmayan güz vakti

deniz ve yosunla nüfuz eden kokulu rüzgar

yağmurun ayaz taneleri ıslatır mehtap şavkını

kulaklarda ölümün sesleri birer yeraltı fısıltısı

bu kadim şehre ölüm nüfuz ettiğinde

sende sardunya kokan mezar olacaksın…