Kırlangıç Ayazı

'Sevgiliye'


Kedere razı bir bakış atıp
Odamın içine
Deli gibi bağırıyorum
Cehennemin dibine varıp
Düşlerimi kırıyorum yatağıma

Kirpiklerin mahşerin atlısı

Sonra
Karanlık denizlerden koparttığım
Yakamoz artıklarını
Yıldız yapıyorum pencereme
Penceremde mor karanfiller
Eşiğimde anlamsız bir karmaşa

Karmaşanın
Çentikli iğnelerini asıyorum dilime
Etime geçiyor
Mor karanfilin
Bütün dikenleri
Karşı konmaz yerlerinde
Tek tende tapınıyorum

Tükenişim kendime

Ah sevgili!
Tenim ne çok sen kokuyor
Bilmiyorsun

Ve
Ben her gece
Tanımadığım bir şehrin
Olmayan rıhtımlarını arşınlayarak
Bekliyorum
Göç vaktinin infazını
Nefesimde kırlangıç ayazı

Duymuyorsun...