Kırmızı

Kırmızıydı geceye düşen hayal
Dokunulmayacak kadar kutsaldı
Binlerce dua gibi kavururdu dudaklarımı nefesin
Avuçlarının içi gibi özenliydi huzur çizgilerim artık
Sonra odamda bir sis
Ve...

Uyandım.

Yine güneşin zifiri yüzü bana dönük sırıtıyor
Papatyalar alay eder gibi kocaman açmış
Kuşlar sesine inat ötüyor yine
Ve ben,
En son giderken kurduğun cümleye mahkum
Kelimelere inat...
Gözyaşlarıma sırlarımı saklıyorum.

Kalemimde ağlıyor her gece ben gibi
Satır başına düşüyor yokluğunu yine
Adının bütün suretlerine yüz sürüyor
Virgüllerde bile beni arıyor
Ben gibi..

/Giderken son cümlene sakladım sen-i/