Kırmızı Balığın Aşkı

oltalardan korkardık oysa...
başka türlüsünü bilmezdik ki...
bu hallere mi düşecektik be sevgili?
çöller çevirmiş etrafımızı da
vahaya şükreder olmuşuz.



"tirat"

seni alacaklar,
bulanık bir fanusa koyacaklar.
unutacaksın öz yurdunu...
bu uğurda bir zaman
serden geçmiş olduğunu...

çalacaklar seni...
bizim olan azgın dalgaları,
köpük köpük salınışları,
ayın şavkında parlayan
gözlerimizin ferini,
demini gecenin...

yerime plastik taşlar koyacaklar
bağrına bas diye.
onlar zebercedden mercandan ne anlar...
suyuna tuz atacaklar bir yandan.
yaralarını kanırtacaklar.
bilirim unutturacaklar.
ezelden belli unutacaksın sevgili.



-iyilik yapıp denize attılar da
biz mi bilmedik?-